1 photo a-2.jpg 6 photo f.png 7 photo g.jpg 2 photo b-2.jpg 3 photo c-2.jpg 4 photo d.jpg 5 photo e.jpg  photo h-1.jpg

NAVIGATION

Chapter 27

“Ahmm..” hindi ko alam angt isasagot ko. Ang tanong niya ay kung okay na ako? Okay saan? Anong isasagot ko sayo Bret.


:o

“Alam ko nawala ako this past few days. Pinag-alala ba kita Kin? Naiinis ka ba dahil hindi man lang ako nagparamdam sayo. Magpapaliwanag naman ako e.” ang mga yakap niya. Gusto ko din siyang yakapin gaya ng mga yakap niya sakin ngayon. Naiiyak ako. Nasasaktan. Bakit ganyan ka Bret. Naiinis ako sayo, pero isang lambing mo lang, napapawi na agad yung inis na yun. Hindi ko kasi alam kung mahal mko nga ako. Pero..

“Bret..—“


Ring.ring.ring. -.-

Agad siyang lumayo nung nagring ang cellphone niya. Sinagot naman niya ito. At ayon sa pagkakadinig ko. Si Heidie ang kausap niya. Patingin tingin si Bret sakin. Naririnig ko din na hinahanap na pala siya ni Heidie. In his point of view, wala talaga siyang kasalanan. Wala nga sigurong may kasalanan. Kahit nasasaktan ako. Hahayaan ko siya. Magtitiwala ako sa kanya.

“Arkin!?” agad naman akong lumingon. Dapat kasi aalis na ako. :P Ngumiti naman ako.

“Sige na. Kailangan ka na sa org niyo. Atsaka.. may gagawin pa rin kasi ako.” Dumiretso ako sa klase ko.

Pagkatapos nun. Agad na akong nagdidiretso sa gate. Hindi ko na pinuntahan si Bret. Hindi na ako nagpaalam sa kanya. Papasaan pa, kung makikita lang naman kami ni Heidie tapos aagawin na naman niya si Bret. Mas may karapatan siya kay Bret kasi siya ang partner ni Bret. At alam kong mahalaga para kay Bret ang pagmomodeling.

Mamaya pa’t may biglang sasakyan na huminto sa harap ko. Nung mapansin ko kung kaninong sasakyan yun. Binaba niya yung bintana ng sasakyan niya. SI NADIEL!? Agad akong napalingon sa likod ko -.- Walang tao. Phew. Agad naman akong pumasok sa sasakyan niya.

“Bakit?” hindi niya ako tiningnan at agad naman niyang pinatakbo ng mabilis ang sasakyan niya. Medyo nasanay na ako pero medyo nabibigla at natatakot parin ako sa tuwing sumasakay ako sa sasakyan niya.

Napatingin naman ako sa likod. “Maleta? Bakit, may pupuntahan ka ba? Sandali.. ano bang gagawin ko ditto? Sa mga gf’s mo na naman ba!?” inabot niya sakin yung cp niya. Kinuha ko naman. Nakatingin lang siya sa daan.

“Tawagan mo ang mga magulang mo, baka kasi mag-alala din sila sayo. Sabihin mong aalis ka. Papuntang Hongkong.” Agad ko namang nidial ang fone number ni Papa.

“Pupuntang Hongkong?” agad namang sumagot si Papa. “Pa! Aalis ako, papuntang Hongkong— HONGKONG!!!?” muntik naman akong masubsob sa harap ko ng biglang tumigil ang sasakyan ni Nadiel. :o Nasa NAIA na KAMI!? :o

“Pa.. nandyan pa ba kayo?” at puro tutut.tutut na lang ang naririnig ko. :o Pati yata si Papa nabigla sa sinabi ko. Mali kasi yung sinabi ko. Masamang joke yun.. kahit na..hindi naman pala talaga joke yun.
Kinuha ni Nadiel ang cp niya.

“Good. Then you’re approved. Let’s go!” agad siyang bumaba ng kotse niya. At bumaba na rin ako.


Sabi niya pupunta daw akong Hongkong? Bakit naman kaya kailangan kong pumunta ng Hongkong. ???


“NAdiel!?” napalingon kaming pareho sa babaeng tumawag sa kanya. Nagulat ako nung niyakap nito si Nadiel. Si Nadiel, ngumiti lang. Bukod pa dun, may kasamang lalaki yung babae. Sino kaya tong babaeng to? Tumingin naman sila sakin.

“Milka, this is Arkin, my cousin.” Nanlaki ang mata ko. Pero narealize ko agad lahat lahat. Oh naw ay anderstan, itong babaeng nasa harap ko na pinapakilala niya sakin ay isa sa mga gf’s niya. >:(

“Hi. I’m Milka Villanueva. I’m your cousin’s girlfriend.” Kulang na lang duraan ko si Nadiel ngayon din. Nakakainis na kasi tong lalaking to. “And this is Stephen, my cousin.” Ngumiti naman yung lalaking nasa likod nung Milka daw.


“Let’s go.” Agad naman akong sumunod.
HTML Comment Box is loading comments...