At alam niyo kung ano. Pumunta lang naman kami sa isang Super Market!? ??? Nagtaka nga ako nung una e. Pero naalala ko lang yun mga pwede kong mabili—Argh! Paano naman ako bibili kung wala naman akong pera na pwedeng gamitin sa Hongkong! >:(
“It’s okay. Kahit ano.. you can buy. I’ll pay for that!” kinindatan naman niya ako. At parang akong dyamanteng kuminang kinang. At agad na tumakbo!
Bibili ako ng mga spicy noodles!!
Habang pumipili ako ng mga spicy noodles, nagulat naman ako ng dumating siyang may dalang cart. Tapos..
Sumakay ako dun. Hinila hila naman niya. Ang saya nga e. Kumukuha kami ng mga snacks dito, doon. At kung saan merong snacks. Bumili din siya ng mga drinks. Atsaka mga beers. Ewan ko kung bakit. Pero ang saya sayang sumakay sa cart e no. first time ko! ;D
At maya maya din, umuwi na kami.
Nakasakay na kami sa kotse niya. Nagulat nga ako nung una e, pero ano nga bang nakakapagtaka dun. Una sa lahat, mayaman sila!
“hahaha! Ang saya saya nun!!!” ngiting ngiti ako habang di na napapansin kung anong itsura ko.
Napatigil na lang ako sa pagtawa nung mapansing nakatitig pala siya sakin. At pagtingin ko sa tayo ko :o :[ Agad akong umayos. Yung damit ko, talagang lousy na. Kaya pati yung cleavage ko nakikita na. Kahit wala naman talagang dapat Makita, may nakita parin. Kaya inayos ko na. Yung sigurado kong hindi na magugulo.
“Uwi na tayo.” Tumahimik ang paligid.
Hanggang pagdating naming sa bahay, tahimik parin kaming dalwa.
“Wala pa sila. Do you think magtatagal pa sila?” tumingin naman ako sa kanya.
“Hmm. Baka. Kasi naman.. date nila to. Araw nila to!” ngumiti ako.
Pumunta naman ako sa kwarto ko. Nung feeling ko hindi na ako comfortable sa soot ko. Nagdecide akong magpalit ng damit. Pero.. biglang may kumatok. Agad naman akong lumapit sa pinto at binuksan yun.
“Ano yun? May kailangan ka?” si Stephen.
Hindi agad siya sumagot. Tapos tumingin siya sakin. Paa hanggang ulo. Medyo nagtaka pa nga ako e ???
“Tara, inom tayo.” Nung feeling ko hindi ako makakatanggi, agad akong lumabas. Una uli, dahil sa nilibre niya ako sa mga pagkaing gusto ko.
“Kaya ba, bumili ka ng mga beer? Dahil gusto mong mag-inom? Bakit?” binigyan niya ako ng isang can.
“Hindi dahil sa gusto ko. Gusto ko lang malaman mo kung anong lasa ng beer dito sa Hongkong kesa sa Pilipinas.” Uminom naman ako. Ganon din siya. Medyo masama ang lasa.. di ko gusto. Pero sa lagay ko. Parang dapat akong uminom ng marami. Ang dami niyang binili e. e kaming dalwa lang naman ang iinom ??? Ang weird.
“ Ang totoo first time kong uminom.” Medyo nagulat siya. At tumitig sakin. Parang may pagkadisappoint sa mukha niya. Na medyo nagkamali siya ng hinala. Ewan. Yun lang ang feeling ko.
Pero mamaya.. ngumiti din siya. He smirked ???
“Okay lang yan. Edi atleast natikman mo ang beer dito sa Hongkong. Just drink!” binigyan niya uli ako ng isang can kahit na hindi ko pa naman ubos yung isa. Kaya no choice ako, inubos ko na yung isa.
Bawat inom niya, tumitingin siya sakin. Medyo nakakailang nga e. Pero wala din akong nagawa. Hanggang sa napilitan na ako. Wala pa kasi si Nadiel. Ang tagal niyang dumating. Feeling ko pa naman na hindi na ako makakatakas sa pag-inom dito.
Hanggang sa di ko na namalayang naka8 can na ako.
