Chapter 73

Nandito ako ngayon sa pool. As usual. Ako muna ang nagduty since vacant ako dahil sa unang class wala yung prof. namin. After that pumunta ako sa isa sa mga bench na tahimik yung atmosphere at presko para gumawa ng mga assignments. Andaming asikasuhin, last project. Ang daming ingredients ek-ek. Kakapagod sa kitchen. In the first place bakit pa kasi ito pang napili kong course. Andaming arte. Tapos ang gastos. Sa finals pa namin magba-bartending kami. Aww..

Isang klase naman ang lumipas. Tas break. Lunch ko na. Madami dami na ang tao sa cafeteria nun.

"Waaa narelease na pala ang magazine nila! Ang ganda!!!"

"Ang gwapo talaga ni Nadiel!!! Kakagigil teh!"

"Ang galing talaga. Ang gaganda at ang gagwapo nila. Galing pa ng effects. Kung makikita ito ng lahat sigurado dadami ang estudyante ng FMU."

"They brought the best we had here on our campus. Ang galing nila magdala ng mga uniforms natin!"

Puro compliment ang naririnig ko. Magaling lang talaga si Nadiel sa pag-oorganize. Kung alam lng nila kung gaanong kalaking hirap ang ginagawa ni Nadiel sa project na yan. Mahal na mahal niya talaga ang pagmomodel.

Nag-Angelos naman kaya nagsign of the cross ako. Pero pagkatapos nun madaming nagulat na biglang may pahabol ang mga taga CO. Special announcement? At halos lahat ng atensyon ay nakuha nila. Kahit ako na ayaw sana mangielam..

"MERRY CHRISTMAS NGA PALA MGA FRANCHES!!!"

"Speaking of christmas, uso na naman ang mga SMP. It's either samahan ng mga malalamig ang pasko o maiinit na pasko! Eeee ikaw ba kapaterz, ano bang status mo?"

Ganito ang mga taga CO pag-on air. Parang dj's lang sa radio. Kung maririnig niyo sila mapapahanga kayo sa boses nila. Sikat din kasi sila since sila ang nagbibigay ingay sa buong campus.

"Aba aba aba! In a relationship ako!"

"Di ka naman kaya iwan ng boyfriend mo!"

Narinig ko pa yung iba na naiingayan. May iba na tuloy sa pagkain gaya ko o kaya wala talagang pakealam. Haha

"Hoy di ako gaya ng ibang babae dyan na iiwan na lang ng boyfriend no! Pero alam mo may iba na kapag iniwan ng bf nila, naghahabol pa sila! EWWWW!!!"

Ewan ko ba.. pero ang weird kasi nakarelate ako..

"Ano ka ba! Yan ang tinatawag na 'KASAKLAPAAN SA PAG-IBIG!'"

"Saklap agad! Di ba pwedeng malas muna. WAHAHAHAHA!"

"Speaking of saklap and malas or what we called broken hearted. CHOSSS! Nu connect. Wahaha. Pero eto nga, may nagpadala samin ng video at dahil connected siya sa topic natin..

Let all Franches here this!:"

At nung simulan na nila iparinig yung video. Lahat ay napahinto, lalo na ako. Mismong kutsara ko nailaglag ko. Kasi.. ang video na yun ay..

 'Mahal na mahal kita Nadiel!'

'Please bitawan mo na ako..'

'Hmm.. ayaw.. mahal kita.. Nadie!'

'I'm sorry..'

Bigla akong nanghina. Yung mga tao, nagsimulang magtinginan sakin. Ang sasama ng tingin nila sakin. Parang gusto kong maging bula sa mga oras na ito. Gusto kong pumutok sa sobrang kahihiyan. Ang lakas at ang bilis ng tibok ng puso ko. Para makaiwas, dahan dahan kong kinuha ang kutsara ko. Pero napatigil ako nung magsimula silang magbulungan..

"KAPAL TALAGA NG MUKHA!!!" pinariringgan talaga nila ako. Dahan dahan kong nilagay ang kutsara ko sa tray ko--

*SPLASH!!!*

( O.o) nagulat na lang ako nung may biglang nagbuhos sakin ng tubig.

"Wuy!" pagpigil nung kasama niya.

"Ano! Kapal mo rin no! Mabuti na lang naisipang makipaghiwalay ni Nadiel sayo! Pwede ba TIGILAN MO SIYA!"

Basang basa ang mukha ko. Pinunasan ko ang mukha ko gamit lang yung kamay ko. Naiiyak na ako.. Gusto kong umiyak sa sobrang takot..

On air:   'Aww ang gwapo at ang hot naman kasi ni Mr. Nadiel Fortalejo. Di na nakakapagtaka kung bakit madaming naghahabol sa kanya!'

'Ayy naku! Ano ba namang video yan! Di na nahiya yung babae! Gagawa gawa siya ng ganyang eksena! Haller!!! Poor ang school natin walang cameras!! Ayy naku!!!'

'Mabuti na lang nakipaghiwalay na sa wakas ang ating pinakamamahal na Nadiel. Sino nga namang papatol sa ganyang klase ng babae!'

Sabay sabay silang nagtawanan. Lahat sila pinagtatawanan ako. Konti na lang talaga at maiiyak na ako.. kailangan tiisin ko para hindi ako magmukhang talunan..

"Ngayong break na kayo ni Nadiel iniisip mo na magpaganda! Para ano! Para makasungkit uli ng mga lalaking kagaya ni Nadiel! Landi mo ah! Pokpok!" lumapit yung nagsalita at tinulak ang noo ko. Sabay sabay silang nagtawanan. Gusto kong magalit pero di ko magawa. Ang dami nila.. *sob*

"Aww iiyak ka na ba? Ikaw naman kasi. Isa ka lang namang commoner e tapos dito ka pa papasok. Ano ka!? MalaJANDI!"

"Hindi ito teleserye girl! HAHAHAHA"

Tawanan dito, tawanan dun. Sinubukan kong tumakbo pero may tumulak sakin.

"Mabait pa nga yung school sayo e! Kasi di nila hinahayaang may nambubully dito! Pero sana naman ilugar mo yung sarili mo!" sinampal naman niya ako kaya napaupo ako.

Tuluyan ng pumatak ang mga luha ko. Iyak ako ng iyak. Napatungo na ako. Tangna ang sakit ng mga sinasabi nila! Hindi naman ako mahina e.. pero dahil tungkol kay Nadiel ito wala akong magawa. Ang sasakit ng mga sinasabi nila kahit na wala naman talaga silang alam.. *sob* Sino ang tutulong sakin? Sino!?

"Ano tumayo ka--"

"ARKIN!!" narinig ko ang boses ni Bret pero..

"Sh!t Okay ka lang ba, ms. Kin?" si Gavin ang lumapit sakin. Agad niyang hinawakan ang mukha ko at pinunasan ang mga luha ko gamit yung hinlalaki niya. Hinubad din niya yung pandoble niyang soot at ipinatong sa katawan ko. Inalalayan niya ako--

"Ngayon si Gavin Tae naman! Anong klaseng babae ka bang tala--" nagulat naman ako ng biglang hinawakan ni Gavin yung braso nung babaeng nagsalita. Nanlilisik ang mga mata niya. Parang gustong gusto niyang pumatay ng tao nung mga oras na yun. Lalo akong natakot. Pipigilan ko sana siya kaso dumating si Bret at ang mga teachers at guards.

"STUDENTS WHAT'S GOING ON HERE!!?" may lumapit pang teacher kay Gavin at nilayo siya sa pagkakahawak dun sa baae. But still masama pa din ang tingin niya dun sa babae.

"Ang sakit po.."

"Ano ba talagang nangyayari dito? Kayo bakit hindi niyo agad nakita ito! At kayong mga nakaincharge sa cafeteria bakit hinayaan niyong mangyari ito!" sabi ng isang teacher sa mga guards at sa mga tindera na nandito sa cafeteria.

"ALL OF YOU! GO BACK TO YOUR CLASSES!"

"We'll make sure na wala kaming palalagpasin--" hinawakan ni Bret ang balikat ko nang bigla namang sumigaw si Gavin. Galit na galit parin siya.

"ITO ANG TATANDAAN NIYO! Wala kayong karapatang manghusga dahil hindi niyo naman alam ang katotohanan!!! Subukan niyo muling galawin si Arkin, magkakasubukan tayo.." hinawakan siya ng isa sa mga prof. para tumigil na pero binalewala lang niya ito at agad na lumapit sakin at inakbayan ako at hinila kung saan. Nakalimutan ko tuloy na kasama namin si Bret.

Dinala ako ni Gavin sa lugar na walang tao. Binitawan naman na niya ako. Nagpasalamat ako sa kanilang dalwa pero biglang pumatak ang mga luha ko hanggang sa di ko na nakaya at umiyak na ako ng tuluyan.. napaupo ako at hikbi ng hikbi.. *sob*

"Ang sakit sakit! Ang sakit sakit ng mga sinabi nila! *sob* Takot na takot ako.. ayoko na.. Ayoko na dito!" umupo naman din si Gavin at niyakap ako.

"Gavin. Wala silang karapatan! Kailanman hindi ko nilandi si Nadiel. Hindi ko siya inakit.. hmm p-para iwan si Bret! Wala silang karapatang sabihin sakin ang mga yun! Uwaaaa.. *sob* Hindi ako ganon. Hindi ako iniwan ni Nadiel. Kasi alam kong mahal niya ako! Mahal namin ang isa't isa Gavin. Hmm.. pero hindi alam ng lahat na kailangn naming maghiwalay dahil hindi pwedeng maging kami.." iyak ako ng iyak. Hindi ko na talaga kaya. Gusto kong ipagsigawan ang katotohanan. Ayoko ng ganitong feeling, na paulit ulit kang hinuhusgahan ng mali.

Mahal ko si Nadiel. At alam kong minahal niya din ako!